logowanie klienta
Koncepcja indeksu PAR polega na przypisaniu wartości liczbowych różnym cechom indywidualnym zgryzu pacjenta składających się na przedmiotową wadę. Po zsumowaniu ocen cząstkowych otrzymujemy wynik ogólny określający stopień odchylenia przypadku od normy. Takie podejście pozwala na łatwe, numeryczne określanie stopnia odchylenia od normy (ocena). Różnica wartości liczbowej indeksów wyznaczonych na różnych etapach leczenia przekłada się więc wprost na ocenę rezultatów tego leczenia.
Opis nowej metody zapisu warunków zgryzowych do diagnostyki ortodontycznej. Porównanie zapisu cyfrowego z modelem gipsowym – wady i zalety. Nowe możliwości związane z techniką Cyfrowych Modeli Ortodontycznych.
Dokumentacja lekarska w coraz większym stopniu przyjmuje formę zapisu cyfrowego. Dotyczy to historii chorób, zdjęć rentgenowskich i fotografii. Modele gipsowe używane rutynowo w ortodoncji i w przypadku większych prac protetycznych obecnie tylko w niewielu ośrodkach zastąpione są przez dokumentację elektroniczną. Modele cyfrowe były wprawdzie dostępne w ostatnim dziesięcioleciu, ale dopiero teraz stały się aktualne w Danii. Mają one wiele zalet, ale ich użyteczność zależy od dokładności pomiarów, które często jednak przeprowadza się na modelach gipsowych. W pracy tej dokonano porównania pomiarów wykonanych na modelach gipsowych oraz na modelach cyfrowych uzyskanych w oparciu o modele gipsowe. Oceniono błąd pomiaru pojedynczego badacza oraz błąd pomiaru między badaczami dla modeli gipsowych, jak i cyfrowych. Nie znaleziono istotnej różnicy między pomiarami wykonanymi na modelach gipsowych i cyfrowych, a powtarzalność pomiarów przeprowadzonych na modelach cyfrowych była we wszystkich przypadkach tak samo dobra, a w wielu przypadkach lepsza niż odpowiednich pomiarów na modelach gipsowych. Biorąc pod uwagę wiele zalet modeli cyfrowych, można na tej podstawie polecić ich stosowanie.
Codzienna praktyka kliniczna prowadzi do podejmowania coraz to nowych wyzwań związanych z ogromną różnorodnością specyficznych potrzeb leczniczych dla poszczególnych przypadków. Tak zwane „custmized appliances” – aparaty indywidualizowane już w fazie projektowania i produkcji dla potrzeb indywidualnego pacjenta są wyraźnym trendem w leczeniu ortodontycznym. Postęp techniczny wychodząc naprzeciw tym wyzwaniom oferuje w tej chwili mniej lub bardziej typowe rozwiązania nakierowane na rozwiązywanie poszczególnych problemów. Sięganie w procesie leczniczym po istniejące, nie koniecznie szeroko stosowane (co mogło by być przedmiotem osobnej dyskusji), ale znane rozwiązania może w znacznym stopniu uprościć postępowanie w wielu przypadkach.
W poprzednich artykułach (As Stomatologii) omówione zostały środki techniczne mogące być użyte do tworzenia materiału diagnostycznego. Istnienie odpowiednich rozwiązań pozwalających na wykonanie określonego zadania niekoniecznie przekłada się jednak na ich używanie. Siła przyzwyczajenia – to niezwykle istotny element z którym mamy do czynienia na co dzień. Wielokroć dużo łatwiej jest wykonywać określone czynności „ręcznie”, nawet bardzo często, zamiast jednorazowej inwestycji (przede wszystkim czasowej jak i finansowej) upraszczającej później pracę przez długi czas. Ale czy na pewno stać nas na takie postępowanie? Nieustanny brak czasu, trudności piętrzące się na każdym kroku odbierają możliwość skorzystania z ułatwień, które są na wyciągnięcie ręki. Trzeba tylko zadać sobie trud sięgnięcia po nie.
Dysponujemy najczęściej tradycyjnymi formami zapisu przebiegu leczenia: zdjęcia rtg, zdjęcia fotograficzne opisy tekstowe, szkice, itp. Powyższe metody bazują na technice uzyskiwania obrazów w płaszczyźnie dwuwymiarowej. Jednym z podstawowych elementów diagnostyki stomatologicznej są gipsowe modele szczęki i żuchwy. Dokładność odwzorowania trójwymiarowych detali modeli oraz bryły jako całości decyduje w dużej mierze o poprawności analiz, diagnozy. planu leczenia i w efekcie ma duży wpływ na uzyskiwane wyniki leczenia.
Praktyka stomatologiczna (ortodontyczna) wykorzystująca zaawansowane techniki leczenia i diagnostyki medycznej z samej definicji staje się miejscem wykorzystania najnowszych zdobyczy techniki oferujących rosnący nieustannie potencjał. Stopień użycia dostępnych środków technicznych zależy w dużej mierze od właściwej oceny ich przydatności oraz właściwego wyboru konkretnych urządzeń.
Celem poniższego tekstu jest uporządkowanie i przybliżenie informacji o dostępnych aktualnie środkach technicznych mogących znaleźć zastosowanie w codziennym działaniu.
Technologia CMO (Cyfrowych Modeli Ortodontycznych) powstała w polskiej firmie Polorto Sp. z o.o. na potrzeby lekarzy. Stanowi cyfrowy odpowiednik gipsowych modeli diagnostycznych. Przy jej pomocy zapisywane i przetwarzane są geometryczne parametry modeli w formie pliku komputerowego. Specjalizowana aplikacja o3dm (handlowa nazwa Orthodontic 3D Models Professional) pozwala na wykonywanie różnorakich manipulacji modelem. Od znanych z pracy z modelem gipsowym prostych pomiarów metrycznych przez półautomatyczne wykonywanie analiz aż po możliwość planowania zabiegów leczniczych i symulowania wyników leczenia ortodontycznego poprzez tzw. set-up (ustawienie) czyli zmianę położenia poszczególnych zębów lub ich grup zgodnie z planem leczenia.
W artykule autorzy przedstawiają przegląd technik rejestracji danych , które powstają przy badaniu pacjentów. Taka ogromna ilość informacji jaką się otrzymuje wymaga uporządkowania i trwałego zapisu. Dokumentacja medyczna jest podstawą działania lekarza pomocną przy analizie potrzeb pacjentów jak również stanowi niezbity dowód poprawności zastosowanego leczenia co bardzo przydaje się w kwestiach spornych pomiędzy pacjentami a lekarzami.
Naturalny rozwój technologii pociąga za sobą zmiany w sposobie życia i pracy. Nowe narzędzia wchodzą do użytku w miarę powstawania i dostosowywania do potrzeb. Wieloletnie lub nawet wielopokoleniowe nawyki wypierane są przez nowe, będące wynikiem zmian. Największą bodaj zmianą ostatnich czasów jest upowszechnienie się komputerów jako narzędzia codziennej pracy. Narzędzia będącego dla wielu tyleż użytecznym, co kłopotliwym dla innych współpracownikiem. Bariery pojawiające się w kontakcie człowiek – komputer mają swoją praprzyczynę w konfrontacji oczekiwań i możliwości. Decydując się na użycie elektronicznego pomocnika liczymy w skrytości ducha na jego uległość, wyrozumiałość no i ... pracowitość.
